คำไทยแท้
หมายถึง คำที่มีความหมายในตัวเอง ส่วนมากจะมีหนึ่งพยางค์ เป็นคำสั้นๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายที่โดดเด่นแตกต่างกับคำภาษาอื่นๆ
ลักษณะของคำไทยแท้
๑. คำไทยแท้ส่วนมากพยางค์เดียว ไม่ว่าจะเป็นนาม
สรรพนาม วิเศษณ์ บุพบท อุทาน สันธาน ฯลฯ มีคำไทยแท้หลายคำที่มีหลายพยางค์ เช่น
มะม่วง สะใภ้ ตะวัน กระโดด มะพร้าว ทั้งนี้เพราะสาเหตุเกิดจาก
ก.การกร่อนเสียง
คำ ๒ พยางค์เมื่อพูดเร็วๆ เข้า คำแรกจะกร่อนลง เช่น
มะม่วง มากจาก หมากม่วง ตะคร้อ มาจาก ต้นคร้อ
สะดือ มาจาก สายดือ มะตูม มาจาก หมากตูม
ตะเข็บ มาจาก ตัวเข็บ สะเอว มาจาก สายเอว
ข.การแทรกเสียง คือคำ ๒ พยางค์เรียงกันแล้วมีเสียงแทรกตรงกลาง เช่น
ลูกกระดุม มาจาก ลูกดุม ผักกระถิน มาจาก ผักถิน
นกกระจอก มาจาก นกจอก ลูกกระเดือก มาจาก ลูกเดือก
ผักกระเฉด มาจาก ผักเฉด นกกระจิบ มาจาก นกจิบ
ค.การเติมพยางค์หน้าคำมูลโดยเติมคำให้มีความหมายใกล้เคียงกัน เช่น
จุ๋มจิ๋ม ? กระจุ๋มกระจิ๋ม เดี๋ยว ? ประเดี๋ยว
ท้วง ? ประท้วง ทำ ? กระทำ
โจน ? กระโจน
๒.คำไทยแท้ไม่มีตัวการันต์ ไม่นิยมควบกล้ำ
และมีตัวสะกดตรงตามมาตรา เช่น เชย สาว จิก กัด ๙ล๙
๓.คำไทยแท้มีวรรณยุกต์ทั้งมีรูปและไม่มีรูป
เพื่อแสดงความหมาย เช่น ฉันอ่านข่าวเรื่องข้าว
๔.การเรียงคำในภาษาไทยสับที่กันทำให้ความหมายเปลี่ยนไป
เช่น
ใจน้อย ? น้อยใจ
กลัวไม่จริง ? จริงไม่กลัว
๕.คำไทยจะใช้รูป ? ไอ? กับ ? ใอ? จะไม่ใช้รูป ? อัย? เลยและจะไม่ค่อยพบพยัญชนะต่อไปนี้
ฆ ฌ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ธ ศ ษ ฬ ยกเว้นคำบางคำที่เป็นคำไทย คือ ฆ่า เฆี่ยน ศอก ศึก ธ ณฯพณฯ
ใหญ่ หญ้า เป็นต้น
"ตั้งใจอ่านภาษาไทยคร้าบบบบบบบบบบบ" |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น